ΔΕΙΤΕ ΤΟ SITE ΣΕ MOBILE VERSION
ΔΕΙΤΕ ΤΟ SITE ΣΕ DESKTOP VERSION
MENU
  • Hot Deal
Αβαράκης Μάνος - 21 Ελληνικά Ταξίδια
ΚΩΔΙΚΟΣ:
5,70 €
ΠΙΣΩ ΣΤΗΝ ΛΙΣΤΑΦλογέρα

Αβαράκης Μάνος - 21 Ελληνικά Ταξίδια

ΚΩΔΙΚΟΣ: W369900022
  • Hot Deal
PDF EXPORT
5,70 €

Άμεσα Διαθέσιμο

Αγαπημένα Ήδη στα αγαπημένα
Επικοινωνήστε μαζί μας για παραγγελία.
Σύγκριση Ήδη στη σύγκριση
Επικοινωνήστε μαζί μας για παραγγελία.
Δωρεάν Μεταφορικά για αγορές άνω των 19€
Ήδη στο καλάθι
  • ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
    Αβαράκης Μάνος  - 21 Ελληνικά Ταξίδια

    ΠΡΟΛΟΓΟΣ
    Με την εργασία μου αυτή θέλω να συμβάλω, κατά το δυνατόν, στον σχηματισμό ενός ρεπερτορίου ελληνικής παραδοσιακής μουσικής για σύνολο από φλογέρες, ώστε να το έχουν στη διάθεσή τους όχι μόνο οι μαθητές των ωδείων και των σχολείων αλλά και όσοι ασχολούνται επαγγελματικά. Ιδιαίτερα, η εργασία αυτή θα μπορούσε να έχει απήχηση στο εξωτερικό, σε αντίστοιχα μουσικά σύνολα, εάν βέβαια υπάρξουν οι κατάλληλες προϋποθέσεις.
    Χρησιμοποιήσαμε συμβατικά στον τίτλο της ανθολογίας μας τον όρο φλογέρα αντί του ορθού φλάουτο με ράμφος, γιατί, τουλάχιστον μέχρι σήμερα, έτσι είναι γνωστό στους περισσότερους Έλληνες το όργανο αυτό. Η λέξη φλογέρα προέρχεται από την αλβανική flojere και αναφέρεται σε ένα αντιπροσωπευτικό ποιμενικό μουσικό όργανο, αυτοσχέδιο, που είναι προορισμένο να εκτελεί ένα συγκεκριμένο είδος μουσικής και να καλύπτει έτσι αντίστοιχες κοινωνικές ανάγκες. Είναι το γνωστό στους Έλληνες σουραύλι που έχει τη δική του κατασκευή και απαιτεί τον δικό του τρόπο φυσήματος.
    Τα φλάουτα με ράμφος αντίθετα, τα όργανα δηλαδή στα οποία εμείς αναφερόμαστε, και που δεν είναι άλλα από αυτά που διδάσκονται οι μαθητές στα σχολεία και στα ωδεία (γαλλ. flute a bec = φλάουτο με ράμφος, αγγλ. recorder, γερμ. blockflote, ιταλ. flaouto dolce), είναι αναπτυγμένα μουσικά όργανα που κατασκευάζονται με επιστημονικές προδιαγραφές και μεθόδους. Τα μοντέλα των οργάνων αυτών που κυκλοφορούν στην ευρωπαϊκή μουσική αγορά, είναι αντίγραφα παλαιών οργάνων, των οποίων τα πρωτότυπα βρίσκονται σε μουσεία. Το βασικό τους ρεπερτόριο καλύπτει μια περίοδο τεσσάρων και πλέον αιώνων, από τον 16ο αι, μέχρι σήμερα, με ιδιαίτερη έμφαση την περίοδο Μπαρόκ (1600-1750). Διάσημοι σολίστ και σύνολα υψηλών προδιαγραφών έχουν δώσει ρεσιτάλ και συναυλίες με τη μουσική αυτή. Υψηλής ποιότητας και πιστότητας είναι επίσης και η σχετική δισκογραφία. Αξίζει να σημειωθεί ότι και σήμερα γράφεται μουσική για φλάουτα με ράμφος. Χαρακτηριστική η περίπτωση του Ιταλού συνθέτη Luccino Berrio που αφιέρωσε το έργο "Gesti" στον διάσημο Ολλανδό δεξιοτέχνη του φλάουτου με ράμφος Frans Bruggen. Άρα το φλάουτο με ράμφος είναι ένα μουσικό όργανο που θέτει αφ' εαυτού απαιτήσεις, όπως και κάθε αναπτυγμένο σήμερα πνευστό όργανο.
    Έχοντας υπόψη μου λοιπόν όλα αυτά και όντας ο ίδιος επαγγελματίας εκτελεστής των έργων του ρεπερτορίου αλλά και εκπαιδευτικός με δεκάχρονη πείρα, ειδικευμένος στη διδασκαλία του οργάνου αυτού, οδηγήθηκα στη σύνθεση της ανθολογίας. Προχώρησα όμως στην έκδοσή της όχι αμέσως, αλλά μόνον αφού το περιεχόμενό της δοκιμάστηκε επανειλημμένα με επιτυχία σε συναυλίες μαθητών ωδείων, τόσο στην Αθήνα όσο και στην περιφέρεια (Πνευματικό Κέντρο Καλαμάτας- Δ.Ε.Π.Α.Κ.).
    Οι μελωδίες που περιλαμβάνονται φρόντισα να αντιπροσωπεύουν όσο το δυνατόν περισσότερες περιοχές της πατρίδας μας, γι' αυτό και ο τίτλος της ανθολογίας είναι "Ελληνικά ταξίδια". Πρωταγωνιστικό ρόλο σε ορισμένες διασκευές παίζει η πανάρχαιη πρακτική του δίαυλου, όχι βέβαια για δημιουργία εντυπώσεων, αλλά γιατί αποδίδει καλύτερα το επιθυμητό ηχόχρωμα και γιατί αποδεικνύει τις πολυφωνικές δυνατότητες που μπορεί να έχει ένας και μόνον εκτελεστής, ειδικότερα μάλιστα σε τραγούδια όπως ο "Διγενής" και το "Αρμενάκι". Πάντως η πρακτική του δίαυλου, αν και δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολη για ένα σχετικά έμπειρο εκτελεστή, δίδεται στις παρτιτούρες "ad libitum".
    Τεχνικές οδηγίες που αφορούν ornamenti, glissanti κτλ. της παραδοσιακής μας μουσικής σημειώνονται μόνο στις χαρακτηριστικότερες των περιπτώσεων, αφού είναι γνωστό ότι και οι καταξιωμένοι ερμηνευτές της παραδοσιακής μουσικής θέτουν κάθε φορά τη σφραγίδα της προσωπικής τους ευαισθησίας, ανάλογα με το τόπο, τον χρόνο, τη περίσταση και τη διάθεσή τους. Άλλωστε είναι γνωστό ότι η παραδοσιακή μουσική βασίζεται στον αυτοσχεδιασμό, όχι τόσο ως διακοσμητικό- ερμηνευτικό αλλά κατ' εξοχήν γενεσιουργό της στοιχείο.
    Ο εξειδικευμένος δάσκαλος φλάουτου με ράμφος στο σχολείο και στο ωδείο μπορεί να κάνει τις δικές του προσαρμογές, ανάλογα με το έμψυχο υλικό που κάθε φορά διαθέτει και τις συνθήκες που αντιμετωπίζει.
     
    ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
    • Νεραντζούλα (τρίο)
    • Πέρα Κάμποι (τρίο)
    • Του Αιγαίου (τρίο και δίαυλος)
    • Αρμενάκι (ντούο και δίαυλος)
    • Ψαροπούλα (τρίο)
    • Θαλασσάκι (ντούο και πιάνο)
    • Ο Διγενής (σόλο και δίαυλος ισοκράτης)
    • Της Κύπρου (τρίο και δίαυλος)
    • Απόψε Την Κιθάρα Μου (τρίο)
    • Κάτω Στο Γιαλό (κουαρτέτο)
    • Γιάννη Μου Το Μαντήλι Σου (τρίο)
    • Χαλασά Μου (κουαρτέτο)
    • Μωρή Κοντούλα Λεμονιά (τρίο)
    • Γερακίνα (τρίο)
    • Τσακώνικος Χορός (κουαρτέτο)
    • Ζωναράδικος Χορός (τρίο)
    • Σ' αγαπώ Μαρία (τρίο)
    • Καράβι Από Τη Χιό (σοπράνο άλτο και τενόρο)
    • Χασαποσέρβικος Φλώρινας (τρίο)
    • Γιαλό Γιαλό (τρίο)
    • Μάρε Γιέ (ντούο και πιάνο)